مثلث خلفی گردن

مثلث خلفی گردن ناحیه ایست که در سطح لترال گردن قرار گرفته است.

در این مقاله آناتومی مثلث خلفی گردن، مرز ها، محتویات و زیر مجموعه های آن را بررسی خواهیم کرد.

لبه ها

لبه (ضلع) های این مثلث شامل:

• لبه ی قدامی: لبه ی خلفی استرنوکلیدوماستوئید.
• لبه ی خلفی: لبه ی قدامی عضله ی تراپزیوس.
• لبه ی تحتانی: 1/3 میانی کلاویکل.

فاسیای پوشاننده (investing fascia) سقف و فاسیای پره ورتبرال (prevertebral) کف این مثلث را می پوشانند.

محتویات

1- عضله ها

یکی از مهم ترین عضله های مثلث خلفی گردن، عضله ی اموهایوئید است. این عضله توسط یک تاندون به 2 شکمچه تقسیم می شود. شکمچه ی تحتانی از مثلث خلفی با یک جهت فوقانی-داخلی عبور کرده و این مثلث را به 2 مثلث تقسیم می کند. سپس این عضله از زیر عضله ی استرنوکلیدوماستوئید عبور کرده و وارد مثلث قدامی گردن می شود.

تعدادی از عضلات ورتبرال (عضله هایی که توسط فاسیای پره ورتبرال) کف مثلث خلفی گردن را تشکیل می دهند:

• اسپلنیوس سری
• لواتور اسکاپولا
• اسکالن های قدامی، میانی و خلفی

2- خونرسانی

ورید ژوگولار خارجی یکی از ورید های اصلی ناحیه ی گردن است. این ورید از بهم پیوستن ورید های رترومندیبولار و گوشی خلفی تشکیل شده و پس از آن که از روی عضله ی استرنوکلیدوماستوئید عبور می کند، وارد مثلث خلفی گردن می شود.

در مثلث خلفی ورید ژوگولار خارجی فاسیای پوشاننده را سوراخ کرده و محتویات خود را به ورید ساب کلاوین تخلیه می کند.

از ورید ساب کلاوین عمدتا برای ایجاد دسترسی وریدی توسط یک کاتتر مرکزی استفاده می شود.

ورید های سرویکال عرضی و سوپرااسکاپولار نیز در مثلث خلفی گردن قرار دارند.

ورید های ساب کلاوین، سرویکال عرضی و سوپرااسکاپولار در مثلث خلفی به موازات شریان های هم نام خود قرار گرفته اند.

قسمت دیستال شریان ساب کلاوین را می توان بین عضله های اسکالن میانی  و قدامی یافت. وقتی که این شریان از دنده ی اول عبور می کند، شریان آگزیلاری نامیده می شود. شریان آگزیلاری وظیفه ی خونرسانی اندام فوقانی را بر عهده دارد.